Rima Dream, Zaklinaczka której nie chcesz znać.

-Jak się nazywa? 

-Któż taki, panie?

-Ta którą zwą Zaklinaczką.

- Nie wyjawia swego imienia pierwszym, lepszym osobom, panie… Niektórzy nazywają ją także Białowłosą, lub Piratem, gdyż zazwyczaj tak się przedstawia, czasem nazywa siebie w skrócie „Ri”, jednak jej imię i nazwisko, brzmi…

Rima Dream

- Hm…A ileż ma lat ta dziewczyna?

- Panie, o wiek kobiet się nie pyta, aczkolwiek ponoć coś koło 16.

- 16? Wiadomo może coś o jej dacie urodzin?

- 25 listopada, jak podaje na papierach. 

- Hm…Jest wampirem prawda? Dość czarującą wampirzycą…

- Wampirem?! Panie…to…Zaklinaczka…Ona jest człowiekiem.

- Człowiekiem?! Jak to?! To znaczy… Jest taka…ładna i czarująca… Jak mogłem pomylić człowieka z wampirem?!

- Nie każdego już w ten sposób omamiła…

- To znaczy?

- Nie jest pan pierwszy, który uważał ją za wampira… Blada cera, ładne oczy, smukła sylwetka, białe, długie włosy, no i najbardziej myląca… Ta postawa. Pewność siebie. Nawet gdy stoi przy

wampirze nie zauważysz u niej jakiegokolwiek strachu…

- Nie boi się wampirów? Jest przecież zwykłym, kruchym człowiekiem. 

- Jednak ma towarzyszy, których może się przestraszyć nie tylko człowiek, lecz i chociażby wampir. 

- Towarzyszy? Co to ma znaczyć?

- Uspokój się panie… Przecież wiesz, że jest Zaklinaczką, prawda? 

- Tak jednak…

- Jest Zaklinaczką, ponieważ potrafi przeciągnąć dzikie istoty na swoją stronę, a tak przynajmniej powiadają… Posiada trzech towarzyszy. Dwójka z nich to przypominające dzikie koty, czarne pumy, których kły są tak samo mocne, jak kły wampirów oraz odżywiają się krwią  mniejszych zwierząt, przez co nazwała tę rasę „Vampy”. Z tego co mi wiadomo, potrafią także znajdować kamienie szlachetne, więc bogactwo jej nie opuszcza. 

- No a trzecia istota, to znaczy, towarzysz?

- Ptak, Czarnopióry kruk o twardych, jak diamenty, szponach, który ma w sobie truciznę. 

- Truciznę? 

- Tak, jednak ta trucizna nie zabija… Jedynie usypia. Na dość długo.

- Chyba nie powiesz mi, że działa również na…

- Wampiry. Owszem. Ostatnio przetestowała to na strażnikach, którzy jej się, narzucali. No cóż, uroda kusi… Padli po paru sekundach. 

- Nic dziwnego, że się nie boi wampirów… A co z ludźmi? Boją się jej? 

- Są ostrożni… Choć zazwyczaj szkoli swoich towarzyszy, tylko na wampirach, którzy jej podpadli. 

- Więc, jeśli nie miała by towarzyszy… Byłaby przy wampirach niczym szara myszka obok kota? 

- Trzeba przyznać, że jest całkiem dobra w fechtunku. Nie rozstaje się ze swoją bronią, mieczem, a jak przeczuwam, ma pewnie przy sobie i parę sztyletów…

- Przezorny, zawsze ubezpieczony. Czym się zajmuje? Gdzie ja znajdę? 

- Większość czasu przebywa w puszczy wyspy… Jest chyba jedyną, która zna na niej niezliczoną liczbę ścieżek. Posiada jednak sklep z różnymi rzeczami, począwszy od biżuterii… Aż po sekretne mapy, opracowane przez nią samą. Znajdziesz ją w tym Przeklętym Mieście, a dokładniej na jego końcu. W pozornie nie wyróżniającym się sklepie z szyldem na którym namalowana jest czarna róża. 

- Czarna róża? Cóż ona oznacza?

- Tylko jedno, panie. Sklep pod Czarną Różą. 

- No a… Co z partnerem? 

- Biała róża, kuje zbyt mocno. 

- Można jaśniej? 

- Jak już wspominałem panie, wiele strażników jej się już narzucało.

- Więc to o to chodziło… Czyli nie ma partnera. Dziwne, że tak wiele strażników zostało przez nią omamionych. Cóż w niej widzą? Oczywiście, prócz urody.

- Są przecież wampirami, panie. A jej krew… Ponoć pachnie tak, jaki ma charakterek. Jest słodko-gorzka. Choć nie dała się jeszcze nikomu. 

- Hm… Musi być niezłą zdobyczą…

- Coś mówiłeś, panie?

- Ależ, skąd. Wspominałeś cos o jej charakterze, prawda?

- Tak. Jest miła, jednak do czasu… Jeśli ktoś jej podpadnie, nie chciałbym być w jego skórze… Dąży do swoich celów, …

- Po trupach?

- Cóż, tego nie wiadomo, aczkolwiek jest wpływową osobą. Może okażę się głupcem, jednak sądzę, że ta dziewczyna udaje tylko kogoś kim nie jest. 

- Hm… Kto wie, może tak naprawdę jest tylko małą dziewczynką, ukrywającą swoje prawdziwe uczucia? Może
jednak łatwo ją złamać. A co z jej historią? Kim była zanim trafiła na wyspę?

- Po mieście chodzą plotki, że należała do piratów, których okręt utonął podczas sztormu, a ona jako jedyna przeżyła, lub też została wyrzucona za burtę. 

- Czyżby zakładniczka piratów?

-Niektórzy też mówią, że władze odnaleźli okręt i ona sama wyskoczyła za burtę, a później dopłynęła do brzegu tej krwiożerczej wyspy, w ten sposób ratując swoją skórę. 

- Czyli niekoniecznie zakładniczka…

- Możliwe, że rzeczywiście była piratem. 

- Najprawdziwszy pirat? Dość ciekawe… W każdej plotce znajdzie się ziarnko prawdy. 

- Tak, jednak ona sama opowiada każdemu tę historię inaczej… Jest jeszcze coś…

- Co takiego? 

- Ona… Ona nie pamięta.

- Nie pamięta czego? 

- Nie pamięta niczego z tych wydarzeń. Straciła pamięć. 

- Więc skąd te plotki? 

- Wie o sobie tyle ile zapisała wcześniej w pamiętniku. 

- Rozumiem… W takim razie to wszystko. Możesz odejść. 

- Panie… A co z moją zapłatą? 

- Twoją zapłatą jest to, że ciebie nie zabiłem.

Nie zna swojej przeszłości, mimo iż jej przyszłość nie jest wieczna.
Jest człowiekiem.
Na razie.






~•♦•~
Witam wszystkim, tych których znam i tych których mam nadzieję, będę mogła poznać. Od razu mówię, że ta postać nie ma być idealna i nie jest, jej wady ujrzycie już wkrótce. Jeśli szukacie zabójcy do wynajęcia, to właśnie znaleźliście masochistko-sadystkę, która uwielbia znęcać się nad postaciami ;3
Miło mi poznać :D


Kontakt: GG: 41016021
E-mail: luisa25110@gmail.com